Trwające od kilku miesięcy postępowanie administracyjne zakończyło się wpisaniem zespołu budowlanego koszar piechoty – tzw. „Czerwonych Koszar” położonych przy ulicy 1-Dywizji i Grunwaldzkiej w Ostródzie do rejestru zabytków pod numerem A-4679. Postępowanie zostało wszczęte z urzędu przez Warmińsko-Mazurskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Poza rejestrem została ulica 1-Dywizji oraz dawna Izba Lekarska na terenie koszar.

 

 

Zespół budowlany koszar piechoty, tzw. „Czerwone Koszary”, położony przy ul. 1 Dywizji
i Grunwaldzkiej w Ostródzie posiada wartość historyczną, ze względu na:

 

 

1. przedmiotowy zespół powstał w latach 90 XIX wieku (zespół w całości został oddany do użytku w 1913 roku, w stulecie istnienia 18 Regimentu Piechoty im. Grolmana). Różnego rodzaju wojska (pułk piechoty, dywizjon broni rakietowej, pułk zmechanizowany, szkolny pułk samochodowy, ośrodek szkolenia kierowców) stacjonowały w różnych okresach czasu aż do roku 2011, kiedy to koszary przestały być użytkowane;

2. zespół koszar piechoty jest świadectwem rozwoju i przemian przestrzennych Ostródy (obecność jednostek wojskowych stanowiło niegdyś ważny etap w życiu miasta, wiązało się z jego rozwojem gospodarczym i społecznym). Historia zespołu „Czerwonych Koszar” jest nierozerwalna z historią miasta oraz historią lokalnej społeczności;

3. „Czerwone Koszary” jako powiązana przestrzennie grupa budynków wyodrębniona ze względu na formę architektoniczną, styl, zastosowane materiały, funkcję, czas powstania lub związek z wydarzeniami historycznymi odpowiadają ustawowej definicji historycznego zespołu budowlanego;

4. wchodzące w skład koszar budynki są jednorodne stylistycznie (widać to m.in.
   w formie architektonicznej, kształcie i pokryciu dachu, wykorzystaniu cegły licowej
   w opracowaniu elewacji, zastosowanym detalu, stolarce otworowej). Koszary zostały zaprojektowane jako przemyślana całość kompozycyjno-funkcjonalna,
   a tworzące je budynki do dziś zachowały względem siebie historyczne powiązania funkcjonalne i przestrzenne;

5. pomimo częściowych zmian, mających na celu przystosowanie budynków wojskowych do nowych funkcji (np. biblioteka, sala kinowa, sala gimnastyczna), cały kompleks zachował czytelny układ kompozycyjny oraz architekturę poszczególnych obiektów;

6. zespół koszar dokumentuje budownictwo koszarowe z terenu dawnych Prus Wschodnich z przełomu XIX/XX wieku, obrazuje rozwój tendencji i nurtów artystycznych w architekturze budownictwa koszarowego. Obiekty wybudowano według obowiązujących wówczas wzorców użytkowych charakterystycznych dla zespołów koszarowych – do dzisiaj możliwe jest odczytanie ich pierwotnego przeznaczenia;

7. „Czerwone Koszary” wyróżniają się na tle architektury miasta i stanowią ważny element w jego krajobrazie kulturowym (wpływ na to mają ukształtowanie bryły, rzut, materiał budowlany, kompozycja, artykulacja oraz detal elewacji, jak również historyczna stolarka otworowa i elementy wystroju wnętrza) – jest to przemyślany nie tylko pod względem funkcjonalnym, ale i kompozycyjnym układ architektury oraz elementów zieleni, które stanowią udane dopełnienie budowli i podnoszą odbiór estetyczny całości.

 

Fot. Youtube.com – AMW